Er zijn twee soorten aandeelhouders. Diegene die een aandeel
kopen om er daarna nooit meer naar om te kijken en diegene die een aandeel
kopen en dan iedere dag evalueren. Voor beide manieren van werken valt iets te
zeggen. De eerste, de lange termijn belegger, die kijkt naar grote trends. Naar
wat er de komende tien jaar gaat gebeuren met de wereld, de economie en het
bedrijf. De andere kijkt vooral naar kwartalen. Doe het bedrijf het goed, doen
andere bedrijven het misschien beter. En hoe staat het er vandaag economisch
voor in de wereld.
Een bedrijf zoals Omega Pharma heeft goede vooruitzichten.
Het verkoopt spulletjes die door steeds meer mensen zullen worden gebruikt en
gekocht. Echter als je dreigt je job te verliezen durft je oog al eens te
vallen op goedkopere alternatieven. Er is dan nood aan marketing en
ontwikkeling om die klanten toch te duwen richting een aankoop. Het bedrijf
moet investeren in toekomstige groei. Voor de lange termijn belegger is dit
goed, die kijkt al uit naar dat boekjaar waarin die investeringen gaan
renderen. En zolang het dividend niet zakt of verdwijnt is alles koek en ei.
Die man die vooral focust op kwartaalverslagen zal vaststelen dat het kwartaal
zwak is. Geen omzetgroei, of zelfs omzetdaling. En vooral die winstmarges die
dalen. Beiden hebben terechte besognes en argumenten om hun standpunt(een
aankoop of verkoop) te verantwoorden. Het probleem duikt pas op als er te veel
kwartaalkopers zijn.
Transics is zo een typisch bedrijf dat afziet van korte
termijn handelaars. Ja de wagenbusiness is cyclisch dus ja er gaat al eens een
slecht kwartaal of zelfs een slecht jaar zijn. Maar op termijn moet iedere
vrachtwagen een GPS hebben en op termijn zullen er alsmaar meer investeringen
gebeuren in software om zuinig te rijden. Maar vandaag eventjes niet. En toch
moet het bedrijf investeren in nieuwe producten, in technologie die vandaag
niet verkoopt. Zoiets weegt op de koers van het aandeel omdat al die korte termijn
mensen uitstappen. Het grappige is, als de bedrijfsstrategie dan ooi begint te
lonen springen al die korte termijn mensen weer op het aandeel. Vandaar de
hevige reacties op kwartaalverslagen.
Iedereen wou Umicore kopen na een recordjaar, iedereen wou
het verkopen na een slechte vooruitblik op 2012. Ook Barco ontdekt dit
fenomeen. Iedereen op de boot en iedereen er weer af bij het minste slechte
nieuws. Het is om gek van te worden als aandeelhouder en bedrijfsleider. Als
aandeelhouder kan je niets doen buiten rustig afwachten, een structureel gezond
bedrijf in een gezonde, groeiende sector zal altijd rustig omhoog kabelen. Tenzij
het bedrijf ingrijpt.
Een bedrijf dat zichzelf te goedkoop acht kan eigen aandelen
inkopen of kan zichzelf van de beurs halen. Bij dat laatste verliest altijd de
kleine, geduldige belegger. Bij Transics is het wederom niet anders. Is het
aandeel vandaag meer dan 7 euro waard? Moeilijk te zeggen. Is het binnen vijf
jaar meer dan 7 euro waard? Misschien. Maar indien het overgenomen wordt maakt
die vraag niet meer uit. Voor de mensen die met veel hoop en moed gekocht
hebben aan hogere koersen is dit een bittere pil. En die mensen bestaan, in mei
afgelopen jaar was het aandeel nog 7,5 euro waard. Wat nu gedaan zult u
zichzelf afvragen. Wel niets. Het bedrijf wordt overgenomen door de oprichter en die heeft reeds 30% van het
bedrijf in handen. We hebben gezien bij Omega Pharma dat men ook een hogere
prijs wou maar niet kreeg. Hier is hetzelfde aan de hand. Zelfs indien maar 50%
van de andere aandeelhouders ingaat op het bod hebben ze meer dan 60% van het
bedrijf in handen. Voldoende om te doen en laten wat ze willen met de vennootschap.
Concreet, u zal binnenkort kunnen ingaan via uw bank of
broker op het bod van 7,1 euro per aandeel. De meeste van dit type overnames
verloopt in twee fases. In fase 1 kan u de kat nog uit de boom kijken, dat wilt
zeggen dat u niet ingaat op de overname. Doe dit alleen indien u het geïnvesteerde
geld niet nodig hebt. Indien hun bod lukt, dat betekent dat ze 90% van de
aandelen hebben gekocht, zal er een tweede fase komen. Dit houdt in dat u
nogmaals kan ingaan op hetzelfde bod, ga pas dan in op het bod. Indien men er
niet in slaagt voldoende kleine aandeelhouders te overtuigen kan het bod nog
verhoogt worden. Maar reken hier niet op. Indien u dan toch nog altijd niet
wilt ingaan op het bod kunnen er twee zaken gebeuren. U kan aandeelhouder
blijven, alleen een hele kleine. Of er komt een uitrookbod waardoor het bedrijf
u verplicht om u aandelen te verkopen.
Indien het bedrijf na fase 1 geen overweldigend aantal aandelen
heeft gekocht bestaat het risico dat de operatie niet doorgaat en dat
bijvoorbeeld nog 15% van het aandeel gewoon op de beurs blijft noteren. Indien
u in dit geval zich bevindt blijft u aandeelhouder alleen heeft u te maken met
een zogenaamd illiquide aandeel. Dat wilt zeggen dat de handel hierin laag is
en verkopen dus moeilijk.
Voor de mensen die ingaan op het bod maar geen geduld
hebben, je kan de aandelen op de beurs verkopen aan 7 euro. Reken er wel bij
dat u dan wel zelf moet opdraaien voor de transactiekosten en de beurstaksen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten