Suez Environnement: Het blauwe goud

Het is niet al goud dat blinkt

Het Franse bedrijf, die nog altijd  gedeeltelijk in handen is van zijn oude moeder GDF Suez, is actief in twee sectoren: het zuiveren van water en het recycleren van afval. Het zijn twee activiteiten met elk een eigen dynamiek. Laat ons beginnen met de divisie die echt interessant is. Het maken van dat blauwe goud. Water is een strikt gereglementeerde sector waarbij de overheid een belangrijke rol speelt. Het bedrijf is actief in twee belangrijke landen namelijk Spanje en Frankrijk. Dat Spanje in crisis is zorgt voor veel kopzorgen bij de bedrijven maar niet bij Suez Environnement. Het Spaanse filiaal, Agbar genaamd, blijft groeien als kool. De reden is dat veel van de contracten voor de lange termijn worden afgesproken met de overheid. En water drinken en vervuilen doen mensen altijd. Koppel dit aan het gegeven dat Spanje een achterstand heeft en het bedrijf heeft een mooie toekomst. Frankrijk is een ander verhaal, daar is er een sterke competitie en is de waternood minder acuut maar ook hier geldt de stelregel dat water een veilige business is.

Maar omdat een veilige haven alleen niet voldoende is vaart hun schip ook richting andere markten dan Spanje en Frankrijk. Zo zijn er bloeiende wateractiviteiten in allerlei landen waar water echt meer waard is dan olie. Niet alleen het Midden-Oosten maar vooral Australië is de groeimarkt voor dit bedrijf. Ze hebben een voorsprong in osmose en bouwen een destillatie-installatie om 30 jaar lang 450,000m³ water te produceren.

Afval stinkt niet altijd

Die andere divisie is meer onderhevig aan de economische cycli. Het ophalen en verbranden van afval werkt vaak met vaste contracten en is minder onderhevig aan fluctuaties maar het recycleren van afval kent wel op en neer bewegingen. De metalen die het bedrijf haalt uit het afval worden verkocht aan prijzen onderhevig aan de markten. Indien het goed gaat zijn deze metalen meer waard en is er ook meer vraag naar afvalverwerking. Ook hier probeert het bedrijft groei te zoeken in nieuwe markten maar het moge duidelijk zijn dat magere economische jaren wegen op de omzet en de winst van deze divisie. En de divisie is nog altijd goed voor 50% van de omzet van Suez Environnement. Het merendeel van de winst komt uit de wateractiviteiten waar de marges hoger liggen. Het bedrijf doet het degelijk en legt al enkele jaren mooie groeicijfers voor, hetgeen ook nodig is aangezien het bedrijf heel wat schulden heeft. Deze schulden zijn, niet alleen, het gevolg van een overnamebeleid of te veel risico's maar gewoon standaard voor dit type bedrijven. Het bouwen van zuivering en recyclage installaties kost handen vol geld. Het bedrijf investeert standaard rond de 1,5 miljard euro per jaar, hetgeen niet veel minder is dan de ongeveer 2 miljard euro operationele cashflow. Investeren is echter positief, ieder nieuw project brengt nieuwe omzet mee.

Risico's brengen risico

Dat investeren kan soms slecht aflopen. Melbourne, het monsterproject dat daadwerkelijk de nodige omzet kan meebrengen voor Suez Environnement, heeft al enkele afschrijvingen achter de rug alvorens men kan gaan oogsten. En als dan ook nog eens de prijzen dalen dan kan de zonneschijn snel verdwijnen achter de wolken. Dus kwam het bedrijf met een update. Suez Environnement heeft de, goede, eigenschap om duidelijk aan te geven wat ze verwachten van het komende jaar. Hoeveel omzetgroei ze willen, hoeveel marge ze willen en zo verder. Maar afgelopen week kwam dan plots de boodschap. De doelstellingen zullen niet gehaald worden. Er wordt voor nog eens 85 miljoen euro afgeschreven op Melbourne en nu ook nog eens 60 miljoen euro op een ander belang in een Italiaans bedrijf. De reden ligt duidelijk bij de economische problemen. De omzet en EBITDA gaan niet groeien in 2012 ten opzichte van 2011 maar stabiliseren voor Suez Environnement.  Die omzetteleurstelling is niet het gevolg van de wateractiviteiten maar de afvalafdeling. Hier ziet men een daling in de volumes van ongeveer 4%, mede hierdoor zal men 100 miljoen euro minder investeren. Toch een duidelijk teken dat men niet al te hoopvol is voor de toekomst.

Het financiële plaatje

Met een stabilisatie van de omzet en de EBITDA noteert het bedrijf aan ongeveer 5,21 keer de Enterprise Value en ongeveer 8,5 keer de winst. Het dividend, dat behouden zal blijven, geeft een rendement van ongeveer 5% netto. Dus qua waardering is op dit moment het bedrijf goedkoop, zelfs zonder groei dit jaar. Als de economische toestand nog achteruitgaat natuurlijk verandert dit plaatje. Op lange termijn echter moet vooral gekeken worden naar de groeimogelijkheden die er echt wel zijn in het watergedeelte alwaar de groei zelfs nu blijft. Dit maakt het bedrijf heel aantrekkelijk voor de lange termijn. Het probleem ligt hem vooral bij de al bij al hoge schulden. Met een verhouding van 3 keer de EBITDA ligt dit op het randje en de groei moet komen van investeringen die ook weer handenvol geld kosten. Vandaar ook het hogere risico bij dit bedrijf. Maar onder en rond de 8 euro is dit aandeel een koopje. Ergens opsluiten in de kast en pas binnen tien jaar nog eens naar kijken.

Read more ...