 |
| Standard&Poor's verlaagd rating België |
Wat is een rating?
Ieder bedrijf dat geld ophaalt heeft een rating, de meeste
landen hebben dit ook. De reden hierachter is zeer simpel, als je geld ontleend
is je belangrijkste bekommernis het terugkrijgen van dat geld. Indien jij leent
aan je buur en je weet dat die vast werk heeft, zuinig leeft en dat soort zaken
zal je die vraag zelf kunnen beantwoorden. Leen je jouw geld uit aan een
bedrijf dan is die vraag minder eenvoudig te beantwoorden. Hier komen de
ratingbureaus in het spel. Deze bedrijven worden betaald door andere bedrijven,
voor landen doen ze het gratis, om hun boeken door te lichten en het risico op
wanbetaling te berekenen. Deze berekeningen monden uit in een letter. Iemand
met drie AAA's heeft minder risico op wanbetaling dan iemand met AA. Zo simpel
is het. De adder onder het gras is echter enorm. Om te beginnen, iedere
terugbetaling draagt risico's in de ogen van de ratingbureaus. Dus ook een AAA
kan zijn terugbetalingen staken, alleen de kans is kleiner dan iemand met BB.
Echter de belangrijkste adder is het inschattingsvermogen
van de agentschappen. Hier gaat het al wel eens fout, en dan zit je plots met
een AAA bedrijf dat in feite maar BBB is. Die inschattingsfout is niet alleen
het gevolg van wanbeleid binnen de ratingbureaus maar kan ook het gevolg zijn
van een veranderende economie toestand. Daarom heeft iedere rating ook een
outlook, zal de rating worden herzien en zo ja in welke richting.
De ratings zijn in feite onder te verdelen in drie categorieën:
veilig, beleggingswaardig en rommel. Bij veilig krijg je een laag rendement
maar krijg je haast zeker je geld. Bij beleggingswaardig, de grootste
categorie, krijg je per trapje op de lettersoep een beetje meer rente voor een
beetje meer risico. Maar in theorie lukt de terugbetaling altijd. Met rommel
speel je letterlijk een spelletje roulette. Indien het lukt, veel rendement.
Indien het niet lukt, alles kwijt. De ratings verschillen per bureau maar
globaal is dit een mooi schema. De letter A staat voor veilig, hoe meer A's je
hebt hoe veiliger. De letter B staat voor minder veilig, hoe meer B's hoe
veiliger. Alle andere letters wijzen op ofwel heel groot risico of duiden aan
dat het bedrijf reeds in faling is gegaan.
Wat doet een rating?
Op zich doet een rating niet veel. Het geeft een indicatie.
Die niet altijd even correct is zelfs. Maar toch wordt er veel waarde gehecht
aan deze rating. Om te beginnen mogen bepaalde lange termijn investeerders
zoals pensioenfondsen en verzekeraars alleen maar in A gecatalogeerde
activaklassen beleggen. Daalt de rating dan moet dit fonds verkopen. Ook banken
moeten een bepaald percentage van hun deposito's in veilig papier steken.
Indien de rating dan ook onder een bepaald niveau valt, meestal vanaf BBB,
moeten ze hun onderpand verhogen willen ze nog in dat papier investeren. Het spreekt
dus voor zich dat een lage rating meteen als gevolg heeft dat er minder kopers
zijn. Een ratingverlaging kan dus een verkoopgolf op gang brengen.
Verder hangt de rente nauw samen met de rating. Hoe hoger de
rating, hoe minder rente men zal moeten betalen. De risicopremie is dus lager.
Dit is in feite de belangrijkste rol van een rating, de rente bepalen.
Bedrijven zullen er dan ook alles aan doen om een hoge rating te behouden.
Wat zijn de gevolgen van de Belgische ratingverlaging
Om te beginnen blijft Belgisch papier investeerderwaardig, het
is dus niet zo dat alle banken nu naar de uitgang gaan lopen. De verlaging was
ook reeds lang geanticipeerd waardoor de impact op de beurzen in theorie zal
meevallen, anderzijds de reden waarom de geëiste rente op de secundaire markten
oploopt is net omdat men vreesde voor een ratingverlaging. De hogere rente is
dan ook het belangrijkste gevolg van dit alles. Dit zal traag doorsijpelen naar
de Belgische economie. Om te beginnen zal de overheid meer rente moeten betalen
op nieuwe schuld die ze uitgeven. Voor 2012 zal men ongeveer 80 miljard euro
moeten ophalen. Maandag zal het Agentschap van de Schuld ook proberen om 2,5
miljard euro op te halen. Dit zal ook gebeuren tegen een hogere rente dan een
maand of drie terug. Concreet betekend dit dat de begroting, waar men rekening
houd met te betalen rente, extra verzwaard zal worden wat extra besparingen of
belastingen mogelijk maakt.
Voor de consument valt de impact mee. Om te beginnen is de
spaarrente op spaarboekjes en kasbons niet verbonden aan de overheidsrente maar
aan de rente die de Europese Centrale Bank hanteert. Indien u wilt profiteren
van de stijgende rente zal u staatsbons moeten kopen. Voor mensen die een
lening hebben kunnen er wel gevolgen zijn. Banken hebben altijd de keuze, geld
ontlenen aan mensen of aan de overheid. Het spreekt voor zich dat indien de
overheid meer rente betaald ook de leningen voor een huis omhoog gaan. Indien u
variabele rente heeft kan u dit effect dus voelen. Voor nieuwe leningen zal er
ook een verschil zijn. Mensen met een vaste rente zitten normaal veilig en doen
zich in theorie dus profijt.
Voor mensen die reeds staatsbonnen of obligaties bezitten is
er geen reden tot paniek. De terugbetalingscapaciteiten van de overheid blijven
sterk. De koers van deze obligaties zal wel onder druk kunnen blijven staan,
waardoor verkopen op de secundaire markt moeilijker zal zijn. Maar op vervaldag
krijgt u nog altijd uw inleg terug en de overheid zal ook de intrest blijven
betalen.