donderdag 23 februari 2012

Obligatie Kinepolis: Afgesloten

Voor de mensen die interesse hadden in deze obligatie is het moment voorbij. De inschrijvingsperiode is vervroegt afgesloten wat betekent dat je op de primaire markt geen obligaties meer kan kopen. Begin maart echter zal de obligatie van Kinepolis op de beurs noteren. Echter het is weinig interessant om deze obligatie op te pikken op de secundaire markt. Het is beter om gewoon rustig af te wachten. Heel veel bedrijven hebben de weg gevonden naar de particuliere belegger en de kans is groot dat binnenkort nog enkele bedrijven een beroep gaan doen op uw spaargeld.
Read more ...

dinsdag 21 februari 2012

De nieuwe staatsbon: Interessant?


Staatsbon op vijf en acht jaar

Indien Jean Deboutte van het Agentschap van de Schuld u belt gaat u best niet in op zijn aanbod
Daar zijn ze weer, de staatsbons. In november van dit jaar waren ze een soort deux es machina die de Belgische staat uit de hoge hoed toverde om de rentecrisis aan te pakken. Met succes zo bleek. Maar zoals zo vaak met succesvolle mensen, men gaat een beetje op de lauweren rusten. Om te beginnen de technische details. De nieuwe staatsbonnen worden a pari uitgegeven wat wilt zeggen voor iedere 100 euro die je geeft krijg je op vervaldag 100 euro terug. Dit maakt het berekenen van het rendement zeer eenvoudig.
De looptijden vallen uiteen in 5 en 8 jaar wat neerkomt op 2017 en 2020, tegen dan kan er al weer heel wat verandert zijn in de wereld. De aangeboden rendementen, bruto, zijn respectievelijk 2,35% en 3,1%. Hierop is roerende voorheffing verschuldigd. De vorige staatsbon werd belast aan 15% maar deze volgt de normale gang van zaken en krijgt 21% roerende voorheffing mee. Netto komt het rendement dus uit op 1,86% voor die van vijf jaar en 2,45% voor de staatsbon op acht jaar. Voor iedere 100 euro krijgt u dus 1,86 euro over een periode van vijf jaar.

Sta me toe een kat een kat te noemen, deze rendementen zijn wel zeer magertjes. Als we de rente afleggen tegenover bijvoorbeeld het spaarboekje bent u beter af met dit laatste. Tegenwoordig moet u niet te lang  zoeken om 1,5% basisrente te krijgen op een gemiddeld spaarboekje. Bij een spaarboekje kan u trouwens altijd aan uw geld, wat een luxe is die je niet heb bij de staatsbon. De inflatie in de eurozone moet trouwens rond de 2% draaien volgens de ECB,indien deze norm wordt gehaald verliest u ieder jaar ongeveer 0,2% koopkracht. Niet echt de bedoeling. De staatsbon op vijf jaar laat u best links liggen.
Die op acht jaar oogt iets interessanter maar besef ten eerste dat acht jaar een lange tijd is. Acht jaar geleden zag de wereld er totaal anders uit dan vandaag, binnen acht jaar kan de wereld alweer verandert zijn. Dit geldt natuurlijk voor iedere belegging maar net daarom geldt de regel: hoe langer de looptijd hoe hoger de aangeboden rente. Wederom is die 2,45% netto aan de magere kant.

Een waardig alternatief
Kinepolis, even veilig en een hoger rendement

Gisteren bijvoorbeeld maakte Kinepolis bekent een obligatie uit te schrijven, een obligatie is voor een bedrijf wat een staatsbon voor een land is. Kinepolis geeft een obligatie uit op 7 jaar, vergelijkbaar dus met de acht jaar van de staatsbon, en geeft netto 3,45%. Wat dus een volle percent hoger is. De vraag die je dus kan stellen is of Kinepolis even veilig is als de Belgische overheid. Het antwoord is in feite ja. Het bedrijf heeft een schuld van ongeveer 75 miljoen euro en een EBITDA van 75 miljoen euro. Wat wilt zeggen dat het bedrijf normaal gezien in één jaar tijd voldoende cash verdient om al zijn schulden terug te betalen. Zoiets kan niet gezegd worden van de Belgische overheid. Het bedrijf heeft ongeveer 133 miljoen euro eigen vermogen, waardoor de schuldgraad rond de 50% draait. Allemaal zeer gezonde indicatoren en het bedrijf is winstgevend en actief in een defensieve sector. Tijdens de crisis is gebleken dat mensen niet besparen op hun bioscoopbezoeken en Kinepolis kon zijn omzet zelfs nog doen toenemen.


Indien u dus van plan bent om uw geld de komende zeven tot acht jaar in iets te investeren vandaag de dag en u staat in uw bankkantoor dan vraagt u dus het best naar de obligatie van Kinepolis. De uitgifteprijs hierbij ligt wel boven pari maar het rendement is opmerkelijk hoger. Het enige detail dat nog het vermelden waard is vormt de liquiditeit. Obligaties en staatsbonnen hebben een vervaldag, de dag waarop je jou inlage terug krijgt. Maar al deze financiële instrumenten noteren ook op de beurs en kan je dus iedere werkdagen kopen en verkopen. Voor een staatsbon is dit redelijk eenvoudig aangezien de grote vraag en aanbod. De obligatie van Kinepolis is iets minder liquide waardoor je de rit het best uitzit tot de vervaldag. Indien je wilt beleggen op vijf jaar raad ik nog steeds gewoon de spaarrekening aan.


Read more ...

woensdag 15 februari 2012

Roerende inkomsten: Hoe worden ze belast?


Roerende inkomsten: Hoe worden ze belast?

Mensen die sparen zullen het geweten hebben dat het crisis is. Niet alleen is de rente op spaarproducten historisch laag, ook allerlei fondsen en aandelen doen het niet al te bijster goed. Hierbij komen ook nog eens enkele belastingsmaatregelen die de regering Di Rupo heeft genomen specifiek voor de spaarder. We gaan deze allemaal voelen ongeacht de manier waarop we sparen.

Di Rupo spaart de spaarder niet

Om te beginnen is de roerende voorheffing opgetrokken, roerende voorheffing betaal je op iedere rente die je ontvangt net zoals je belastingen betaalt op loon. Maar er is meer, vanaf 2012 moet iedereen zijn inkomsten uit roerende goederen aangeven. Net zoals de overheid exact weet hoeveel loon je krijgt willen ze nu ook weten hoeveel geld je haalt uit je kapitaal. Hiervoor moet u geen enkele stap ondernemen, het zijn de banken die dit in orde brengen.
Deze administratieve rompslomp is het gevolg van een tweede maatregel, namelijk dat indien u in één jaar tijd meer dan 20.020 euro verdient aan roerende inkomsten betaalt u 4% extra roerende voorheffing. Deze 4% wordt bij de reeds geldende roerende voorheffing opgeteld tenzij de roerende voorheffing reeds hoger dan 21% was.



Staatsbon november 2011 heeft 15 roerende voorheffing
Spaarrekeningen worden op dit moment belast aan 21%, de inkomsten hierop worden bijgehouden door de overheid. Indien u dit niet wilt kan u beslissen om automatisch 25% roerende voorheffing te betalen, dus de 21% plus de 4% extra heffing. Dit houdt in dat u de overheid geen toegang geeft tot een overzicht van uw inkomsten. Ook voor kasbonnen en obligaties geldt deze regel. U betaalt normaal 21% roerende voorheffing tenzij u niet wilt dat de overheid u inkomsten kent, dan betaalt u 25%. Om dit in orde te brengen neemt u best contact op met uw bank. De staatsbonnen worden ook belast aan 21% en worden behandelt zoals obligaties. Alleen de staatsbon uit november 2011 wordt belast aan 15% roerende voorheffing Indien uw spaarboekje gereglementeerd is, wat de meeste zijn, betaalt u slechts 15% roerende voorheffing en dit alleen op die rente inkomsten boven het vrijgestelde bedrag van 1.830 euro. De bank doet dit wederom automatisch. De inkomsten worden aangegeven en die inkomsten boven het belastingvrij bedrag van 1.830 euro tellen mee bij de bepaling van de 20.020 euro inkomsten uit roerend vermogen maar worden niet extra belast.

Veel mensen hebben ook Tak21 en Tak23 verzekeringen, voor deze verandert er niets. Nog eventjes kort de regels. Indien het product een looptijd heeft van meer dan 8 jaar betaalt u geen roerende voorheffing, indien het product hieraan niet beantwoord betaalt u de 21%. In dit geval tellen de inkomsten ook mee voor de berekening van de roerende inkomsten. Dit kan u vermijden door reeds aan de bron 25% te betalen als roerende voorheffing.
Pensioenfondsen en pensioenspaarverzekeringen zijn niet onderworpen aan roerende voorheffing. Ze tellen ook niet mee bij de berekening van het grensbedrag van 20.020 euro.

Voorbeeld: U heeft een spaarrekening waarop u

1930 euro intresten krijgt. Op de 100 euro boven het vrijgestelde bedrag betaalt u 15% roerende voorheffing of in dit geval 15 euro. U heeft ook een obligatie die u 200 euro intrest geeft. U heeft de keuze, automatisch betaalt u 42 euro(21% roerende voorheffing) en alleen indien u dit aangeeft betaalt u 50 euro(25% roerende voorheffing). Stel dat u in dit jaar ook een kasbon ziet verlopen waarop u over een periode van 6 jaar 20.100 euro intrest hebt bijeen gespaard via kapitalisatie dan betaalt u op dat bedrag 21% of 25% naargelang uw keuze. Indien u telkens voor 21% hebt gekozen zal u merken dat u boven het grensbedrag bent uitgekomen en de overheid zal dit ook merken. Ten eerste is er de 100 euro afkomstig van het spaargeld, ook de 200 euro van de obligatie en de 20.100 euro van de kasbon. U zit er 380 euro boven en hierop betaalt u nog eens 4% intrest. U kan dit doen via de bank of via uw belastingaangifte. Indien u aan de bron 25% had betaalt, dit dan wel op het volledige bedrag, had dit niet nodig geweest.

Omdat dit ingewikkelde materie is en u misschien nog vragen kan hebben, plaats deze gerust in de commentaarbox.
Read more ...

donderdag 9 februari 2012

Philips: Is er leven na de televisie?




Is er leven na de televisie?



Bovenstaande cijfers beloven niet veel goed voor dit Nederlandse bedrijf. Een wel heel beperkte groei van de omzet, een daling van de EBITA en een verlies van 1,2 miljard euro. Operationeel gaat er kennelijk iets fout met dit bedrijf. Het verlies netto kan verklaart worden door een monster afschrijving 1,3 miljard euro en de nog altijd verlieslatende televisie activiteiten. Deze laatste zijn de deur uitgegaan en afschrijvingen op goodwill zijn normaal gezien geen jaarlijks terugkerend verhaal. Toch staat er nog altijd een goede 7 miljard euro goodwill op de balans van het bedrijf.
Het bedrijf focust daarom ook vooral op zijn EBIT prestatie, hierbij wordt geen rekening gehouden met de afschrijving. Ook hier komt het resultaat lager uit, vooral het gevolg van herstructureringskosten. Philips is namelijk volop bezig met zichzelf heruit te vinden.

De televisie afdeling maakte ongeveer 500 miljoen euro verlies maar verdwijnt normaal uit de boekhouding omdat deze divisie verkocht wordt. Voor volgend jaar zou er dan ook weer winst mogen worden verwacht. Positief is vooral de stijgende omzet op dat vlak. Het bedrijf benadrukt ook zijn cashflow, die is inderdaad nog altijd positief. Philips is dan ook zeer trots om aan te kondigen dat het voor 2 miljard euro eigen aandelen gaat opkopen. Het bedrijf heeft weinig schulden, ongeveer 700 miljoen euro op een eigen vermogen van 12 miljard euro, en het beschikt dus over een sterke balans. Echter het dividend is niet mals. Het bedrijf kondigde aan dat dit niet verlaagt wordt, wat positief is, maar de pay out ratio bedraagt 85% van de cashflow. Het hoge dividend en de inkoop van eigen aandelen kan dus wegen op de balans in de toekomst.


Het bedrijf

Philips produceert huishoudtoestellen, medische toestellen en verlichtingsapparatuur. Het spreekt voor zich dat de groei hierbij beperkt is in het Westen. Overheden besparen en investeren minder in gezondheidszorg en de consument hier heeft een golf van besparingen op zich zien afkomen. Daarom is het positief om vast te stellen dat het bedrijf actief is in de groeilanden. Al is 33% van de omzet nog altijd redelijk beperkt maar dit wordt vooral verklaart omdat hun medische afdeling slechts 20% haalt uit groeiregio's. Voor verlichting en consumentproducten is dit wel 40%. Dit stelt het bedrijf in staat om te blijven groeien op vlak van de omzet.
Natuurlijk is vooral de winstmarge van belang, het bedrijf zelf kondigt een besparingsprogramma aan van 800 miljoen euro en hoopt snel de marge weer boven de 10% te krijgen. Positief is wel dat het bedrijf zijn belangrijkste kwartaal pas eind 2012 heeft. In die periode kopen mensen het meest van hun consumentenproducten, de verwachting is dat tegen dan het besparingsplan op snelheid is.

Wat dan rest is de focus op de omzet. Voor de medische afdeling ziet het plaatje er redelijk positief uit. We worden met zijn allen ouder en vereisen dus meer medische zorgen. Philips is nummer één in bijvoorbeeld het monitoren van patiënten en hart toestellen. Twee categorieën die inderdaad profiteren van ons ouder worden. Ook richt men zich meer en meer op thuisverzorging, met allerlei monitors hoopt men mensen langer thuis te houden en toch voldoende medische verzorging te behouden.
Het zorgenkind voor Philips is dan ook eerder de consumentendivisie, ondanks hun enorm sterk merk staat men daar onder druk. Deze afdeling zal tevreden moeten zijn met lagere marges maar de overnames in de groeilanden zorgen ervoor dat qua omzet men minder afhankelijk wordt van de verzadigde Europese en Amerikaanse markten. Deze divisie is ook eindelijk verlost van de tv afdeling waardoor er hier weer structureel winst kan worden gemaakt.

De verlichtingdivisie kent een transformatie van de oude gloeilampen naar modernere toepassingen. De sterkte van Philips is dat ze hier wereldwijd marktleider zijn waardoor ze eenvoudiger hun prijzen kunnen verhogen of behouden en minder last hebben van concurrentie. Al staan hun prijzen voor Led producten onder druk. Toch groeit hun omzet in deze nieuwe sector met meer dan 50% over de afgelopen jaren. Wat ook nodig is omdat de concurrentie om de hoek loert met goedkopere producten.

De toekomst

Het bedrijf zelf hoopt om tegen 2013 terug op het juiste pad te zijn. Slimme beleggers kopen alvorens een bedrijf zichzelf heruitvindt, de vraag is dus vooral of de heruitvinding kan slagen. Om te beginnen is Philips een ijzersterk merk en bedrijf. De balans is stabiel, de cashflow bleef positief en men verwacht dat de afschrijvingen nu eindelijk achter de rug zijn. Hierdoor kan men weer denken aan winst.


De doelstelling die het bedrijf zelf uitschrijft ogen ambitieus maar zijn haalbaar. Hierdoor kan het bedrijf hopelijk weer zichzelf in een goed daglicht plaatsen. Het siert Philips dat ze de knoop doorhakken, de afschrijven waren immens de problemen met de televisie divisie werden aangepakt en men onderneemt actie. In tussentijd betaald men een mooi dividend en koopt men eigen aandelen. De aandeelhouder staat dus niet in de kou. Indien de transformatie lukt koopt u vandaag het bedrijf wel zeer goedkoop. De boekwaarde bedraagt 13 euro per aandeel, dit kan gezien worden als een bodem. Of u tegen deze koers kan aankopen is niet zeker, maar alles onder de 16 euro kan gezien worden als een mooie instapkoers voor de langere termijn.


Read more ...

Het probleem Bekaert



 Het verleden

Een aandeel waarderen op basis van de fundamentele analyse houdt in dat je kijkt naar de cijfers en hetgeen het bedrijf produceert. Dit heeft altijd als gevolg dat je vooral focust op de dingen die je weet, de dingen die reeds zijn gepasseerd. Bij Bekaert is dat verleden zeer mooi. Het bedrijf was in 2010 een industriële mastodont geworden. Actief in China, actief in groene industrieën en een aandeel dat steeg dat het niet meer mooi was. Niet op basis van lucht maar op basis van een record winst en omzet.
Bekaert heeft echter een fout gemaakt, het bedrijf heeft enkele degelijke fundamenten die het reeds jaren heeft. Het maakt staalkoord, dat bijvoorbeeld gebruikt wordt in bruggen maar ook in autobanden. Een cyclische sector maar één die goed draaide omdat het bedrijf marktleider was op technologisch vlak en daar dat waar men nog groeide, Azië.


Dit was Bekaert in 2010 op vlak van geografische spreiding en productmix. In dat jaar haalde het bedrijf meer dan 3 miljard euro omzet en puurde het daaruit 370 miljoen euro winst, of meer dan 6,2 euro per aandeel. Een boerenjaar zoals dat dan heet. Maar die tijden liggen achter ons. De schuldige hiervoor is duidelijk, in bovenstaande grafiek is het meerbepaald al het groene in de taartdiagrammen. De inkomsten afkomstig uit energie.

Ik wil de zaag niet zijn

Bekaert maakt geen zonnepanelen, Bekaert produceert geen groene energie. Het produceert een onderdeel van het productieproces van zonnepanelen. Zaagdraad om de siliconepanelen te snijden. Het is slechts een klein onderdeel van het bedrijf, in omzet bijna verwaarloosbaar. Maar het was een bijna monopolie. Niemand maakte zaagdraad zo sterk en dun als Bekaert. Iedereen die zonnepanelen produceerde wou die zaagdraad afkomstig uit de vele fabrieken van Bekaert.
Het is logisch, zolang er vraag is naar zonnepanelen is er vraag naar zaagdraad. Alleen de vraag naar zonnepanelen neemt af, de regeringen verminderen hun subsidies voor deze panelen. Maar er zijn ook kapers op de kust, er zijn namelijk nog bedrijven die zaagdraad maken. Dit alles zorgde ervoor dat Bekaert zijn stuntjaar 2010 niet kon herhalen in 2011.


Omdat Bekaert meer is dan zaagdraad groeit de omzet nog altijd. Zoals blijkt uit de cijfers van de eerste 9 maanden. Zonnepanelen worden vooral gemaakt in China, de omzetvertraging mag dus vooral aan dit product worden toegeschreven. Dat de andere regio's nog groeien lijkt positief, maar dat is slechts een illusie. Bedrijven worden niet afgeschreven op hun omzet. Wel op hoeveel winst ze uit die omzet puren. Het moge duidelijk zijn, de marges op zaagdraad waren immens. Indien de omzet daaruit daalt zal dit deels het gevolg zijn van minder vraag, dus lagere volumes, maar evengoed van prijsdalingen die Bekaert heeft doorgevoerd. Minder prijs, minder vraag geeft een dodelijke cocktail voor de marges. Meer dan 50% prijsverlagingen, dat zijn solden, voor zaagdraad.

Het heden

De winsten uit 2010 waren uitzonderlijk, op de omzet haalde Bekaert 17% marge. Voor een industrieel bedrijf, waar prijszettingkrachten meestal beperkt zijn, is dit enorm. Voor dit jaar worden marges verwacht van rond de 7 tot 8%. Een bedrijf dat zijn vraag ziet terugvallen zit met meerdere problemen. Het krijgt minder geld maar meestal produceert het nog evenveel. Daarom ook het herstructureringsprogramma. Het bedrijf snoeit in zijn productiecapaciteiten om alzo minder kosten te maken. Op zich is dit positief, maar een bedrijf dat snoeit in productie geeft aan dat zijn omzet onder druk staat. Zaagdraad is een verloren positie voor het bedrijf, het zal zijn winsten weer moeten halen uit zijn gewone producten. De vraag is hoeveel winst hieruit kan worden gehaald. De meer dan 1.200 ontslagen in China en België tonen aan dat het menens is voor het bedrijf. In 2011 wordt een omzet verwacht van om en bij de 3,3 miljard euro op gecombineerde basis. Dit houdt een kleine omzetgroei in en duidt er duidelijk op dat dit bedrijf nog altijd groei heeft. Echter de winst zal veel lager uitvallen, met een marge van 7% komen we uit op 230 miljoen euro of 140 miljoen euro minder dan in 2010. Per aandeel zal het nog lager uitvallen omdat er ook nog herstructureringskosten zullen worden gemaakt. Men ontslaagt niet zomaar 1.200 man zonder dat dit tijdelijk weegt op de winsten.

De toekomst


Het bedrijf maakt eind februari, 24 om exact te zijn, zijn jaarresultaten bekend. Met een verwachte winst per aandeel onder de 3 euro houdt dit een winsthalvering in. De vraag is vooral wat de toekomst zal brengen. Zal zaagdraad nog meer in prijs dalen of waren de herstructureringen voldoende? Dat de andere activiteiten nog groeien hangt vooral samen met de ontwikkelingen van de wereldeconomie. Maar wat het ook is, de winst zal niet snel terug gaan richting de 6 euro. Wat betekent dat het bedrijf op dit moment correct gewardeert wordt aan tien keer de winst. De boekwaarde zit trouwens ook rond de 28,8 euro en is normaal ieder jaar stijgend, Bekaert maakt nog altijd winst, waardoor dit een mooie bodem vormt.

Balansmatig is het bedrijf redelijk gezond, al zijn er twijfels over het dividend. Indien dit negatief wordt, een verlaging, is de kans groot dat het aandeel nog lagere regionen opzoekt. Voor mensen die nog geen aandelen Bekaert hebben is het duidelijk, er zijn betere koopjes te doen. Tenzij je heel veel geduld hebt natuurlijk, dan is 10 keer de winst een mooi instapmoment. Voor mensen die reeds aandelen hebben en hierop dus verlies hebben is bijkopen onder de boekwaarde een must. Een herstel richting de 40 euro lijkt niet voor het komende jaar. Beter je gemiddelde verlagen.


Read more ...