donderdag 30 juni 2011

Beleg in vrije tijd


De vaste waarde

Er zijn zo van die dingen die mensen altijd doen. Eten bijvoorbeeld. Zelfs als het crisis is blijft men eten. Ook drinken zit hierbij, soms drinkt men zelfs meer tijdens crisisperioden. Er is echter een nadeel. Mensen gaan op zoek naar de goedkoopste producten. Witte producten, massaverpakkingen en zo verder. Omzet en winstmarge van de betrokken bedrijven kunnen dus wel eens onder druk staan. Wat doen mensen nog altijd? Zichzelf ontspannen! Het is lastiger om hierin ‘goedkopere’ oplossingen te gaan zoeken. Ja je hebt de keuze tussen Ryanair en Brussels Airlines om te vliegen en ook een vier of vijfsterren hotel scheelt een slok op de borrel. Maar globaal gezien beknibbeld men pas laat op reizen en ontspanning. Men gaat eerst wat minder dure merken kopen alvorens men dat snoepreisje schrapt.

Film


Een basisontspanning die niet te veel kost is naar de film gaan kijken. Dit is populair bij vooral jongeren en het is alom geweten dat die minder afzien van de crisis. Hun inkomen is zakgeld en ik ken weinig ouders die daarop zwaar besparen. Vakantiewerk boomt ook dus het inkomen van de jeugd zit veilig. De ouderen die naar de film gaan is een leuke extra. Het enige risico in deze sector is de piraterij. Maar al bij al is deze impact beperkt voor bijvoorbeeld bioscoopuitbaters. Het aandeel dat we in deze sector bekijken is een bioscoopuitbater en is Belgisch: Kinepolis.

Het concept van een cinema kent iedereen. U koopt een kaartje en een zakje chips. Soms ook een drankje. Bij gebrek aan alternatief koopt u dat eten en drinken tegen tarieven van vijf euro per zakje chips. De winstmarges hierop zijn enorm. In theater sales noemt Kinepolis dit, en het stijgt gemiddeld met 3% per jaar. Ook de winst zit in de lift. Globaal gezien is dit een degelijk bedrijf met mooie marges en nog opwaarts potentieel. Natuurlijk bepaald het weer en het filmaanbod grotendeels de omzet. Over het eerste kwartaal 2011 daalde het aantal bezoekers met 10% omdat er geen Avatar was. Dit hoeft geen drama te beteken op langere termijn. Het bedrijf kan nog altijd groeien.
Het is actief in Belgie maar ook in landen als Spanje en Frankrijk. Waar in Belgie de top bijna bereikt is in aantal cinema’s zit er in het buitenland nog rek op. Hiervoor heeft het voldoende geld. De schulden zijn laag en de cashflows zijn hoog. Ideaal dus om uit te breiden. Maar ook om de aandeelhouder te belonen.

Om te beginnen is er een dividend van 1,26 euro en dit stijgt jaarlijks. Dit jaar(2011) komt er ook een kapitaalvermindering van 4,33 euro. Als u aandeel koopt aan 51,3 euro krijgt u na de zomer 5,4 euro netto op uw rekening. Dat is een nettorendement boven de 10%. Zonder dat u hiervoor veel moeite moet doen. Natuurlijk is die kapitaalsvermindering eenmalig. Het heeft zelfs nadelige gevolgen. Het aandeel is zwaar gestegen als reactie op dit nieuws, wat logisch is, maar er is altijd een kans dat mensen het weer gaan afstoten als er wordt overgeschakeld op een gewoon dividend. Met 2,45% brutodividend is het bedrijf niet al te gul. Had het geld niet beter gebruikt geworden om te groeien?

Ja en nee. Laat ons naar de fundamenten kijken. 4,19 euro winst per aandeel voor 2010. Heb ik al gemeld dat ze eigen aandelen gaan inkopen? Deze winst per aandeel lijkt dan ook verzekerd voor dit jaar en zal alleen maar hoger kunnen liggen. U betaalt dus 12,4 keer de winst. Niet veel. Zeker omdat het gaat over de voorgaande winst, 4,44 euro wordt er verwacht voor dit jaar. 11,5 keer de winst.
U betaald wel meermaals de boekwaarde, maar de boekwaarde is niet interessant bij dit bedrijf door lasten uit het verleden. Laat ons naar het vastgoed kijken. Dit bedrijf bezit meestal zijn eigen cinema’s en de omliggende parkings en winkels. Geschat op een kleine 30 euro per aandeel wordt die. Meteen kent u de echte bodemkoers, lager dan dit zak het aandeel echt niet of men kan beter den boel sluiten.

U moet niet verwachten dat dit aandeel nogmaals verdubbeld. Maar indien u instapt aan 50 euro kan u ook niet te veel verliezen. Indien u het doet voor de uitbetaling van de kapitaalsverhoging haalt u al een rendement dat hoger ligt dan gelijk welk ander ‘veilig’ beleggingsproduct. Het jaarlijks dividend, de stijgende cashflows en de inkoop van eigen aandelen vormen leuke extra’s. Een basiswaarde voor iedere portefeuille.

Zon, zee en strand!



Reizen! We doen het allemaal om de één of andere reden graag. Koffers pakken, iemand zoeken die op de kat past, vijf verschillende GSM ladders en een helse trein of vliegtuigrit. Niets kan ons tegenhouden. Toch doet de reissector het niet denderend. Vliegtuigmaatschappijen sterven onder de dure olie, hoteluitbaters hebben hoge vaste kosten en reisagentschappen geven alles weg last minute. Is er dan niets interessant in de sector van de dromenwereld? O jawel: pretparken!
Heeft u ooit al eens last minute een pretpark bezoek geboekt? Ja, met een kortingbon uit de krant. Waarbij je voor één lid van de familie wat minder betaald. De andere vijf leden betalen de volle pot.
Pretparken zijn cashflowmachines. Indien de zon schijnt natuurlijk. Maar deze zomer mag men hierover niet echt klagen in dit landje. Ook de rest van Europa kreunt onder het goede weer.

Compagnie des Alpes is zo een bedrijf dat profiteert van onze drang naar sensatie. Het baat elf skidomeinen uit, Deux Alpes, Val d’Isère voor de kenners, maar ook vijftien pretparken. Walibi, Bellewaerde, Parc Asterix en vele anderen. Gekke combinatie vindt u? Nee hoor. Een goede zomer is een goede zomer voor pretparken. En terwijl de pretparken dicht zijn in de winter gaat u skiën. Niet ongerust over slechte winters? Nee, ze hebben ultramoderne sneeuwspuiters. Sneeuwplezier wanneer u maar wilt. Marges van 30% op de skiparken is geen uitzondering. De natuur zorgt zelf voor de sneeuw en buiten wat olie voor de skiliften zijn de kosten behoorlijk laag. Pretparken halen rond de 20%. Nog altijd zeer mooie marges.

Doet het aandeel ook een ritje omhoog?

Net zoals bij Kinepolis is dit niet het groeibedrijf. Een goede zomer kan de omzet een boost geven natuurlijk maar voor dat doen we het niet. Dit bedrijf is gewoon schromelijk ondergewaardeerd. Boekwaarde: 32,4 euro per aandeel en stijgend. Vastgoed: 15 euro per aandeel. Dividend is stijgend en schommelt rond de 4% bruto(let op dubbele roerende voorheffing). Winst per aandeel: 1,7 euro ongeveer per jaar.
Geen groeibedrijf, dat hoeft ook niet. Wel een bedrijf dat te goedkoop op de beurs staat. Als u iets kan kopen voor minder dan zijn boekwaarde hoeft u slechts zelden te twijfelen.

Probeer dit value aandeel te kopen rond de 23 euro. U betaald 13,5 keer de winst, 0,7 keer de boekwaarde en krijgt 4,5% brutodividend.  
Read more ...

dinsdag 28 juni 2011

Colruyt: Altijd de goedkoopst! Ook het aandeel?





Het zijn zware tijden voor bedrijven die teleurstellen. Akzo Nobel kent een daling van rond de 10%, TomTom zijn beurswaarde wordt gedecimeerd, Philips krabbelt traag uit zijn put van 15% en nu dus ook de Belgische trots Colruyt. Dit goede huisvader aandeel verliest plots alle krediet bij de beleggers. Het verlies loopt op tot 11%. De reden? Het niet halen van de eigen doelstellingen.

Colruyt is zo één van die aandelen die altijd verbazen. Meestal in de goede zin van het woord. Haalt altijd stip zijn eigen doelstellingen, haalt mooie marges en slaagt er jaar na jaar in om te groeien. Dit heeft gevolgen voor het aandeel. Om te beginnen mogen beleggers in het aandeel niet klagen, de koers stijgt mooi ieder jaar en zakt bijna nooit. Ook het dividend is een jaarlijkse constante. Echter, deze stijgende koers heeft een reden: een hoge waardering.
Bij bedrijven die groeien en hoge marges halen is een hoge waardering logisch. Je geeft liever je geld aan een winner dan aan een loser. Colruyt is een winner, de koers/winstverhouding schommelt rond de 15. Ter vergelijking, Carrefour geraakt niet boven de 10 net zoals Delhaize.



Echter Colruyt begint op zijn limieten te stoten. Het bedrijf is alleen actief in België, en de Belgische markt is niet bepaald dynamisch. Ja ze winnen nog altijd marktaandeel, maar ooit zal ook dit moeten stoppen. Niet iedereen gaat shoppen in Colruyt, ze naderen met andere woorden hun plafond. De concurrentie zit natuurlijk ook niet stil. De hoofdreden dat je winkelt in Colruyt zijn de lage prijzen. Voor het gamma of de mooi ingerichte winkels doe je het niet. Echter concurreren op prijs is eenvoudig, Delhaize verlaagd systematisch de prijzen van hun producten. 
Voor mensen die retailaandelen bezitten, dit is een waarschuwing. De inflatie zorgt voor stijgende omzetten, maar voor druk op de marges. Zowel de marktleiders als zeker de uitdagers zullen hierdoor de winst zien dalen. Er zijn betere sectoren dan de retailsector op dit moment

Toch is de groei niet het probleem, 7,8% omzetgroei is deftig, het probleem is wederom de winst. Lage prijzen in de winkelrekken in tijden van stijgende grondstoffenprijzen en inflatie betekent besparen. Echter Colruyt was al één van de meest efficiënte spelers op de markt. Er is niet veel vet om weg te snijden. Het management is er ook niet naar om te beginnen snijden in de spieren. Vandaar dat men bewust marge opgeeft. Inderdaad, het bedrijf kiest ervoor om een deel van de prijsverhoging niet door te rekenen. Ze hopen dat de klanten hierdoor blijven komen naar de winkels en dat ze nieuwe klanten kunnen aantrekken. Indien deze strategie lukt, stijgt de omzet.

Een simpel voorbeeld. Op dit moment maken ze 100 euro omzet en boeken ze daarop 6,5 euro winst. Indien ze de marge laten zakken tot 6% maar de omzet doen groeien naar 108 euro, groei van 8%, dan boeken ze 6,48 euro winst. Met andere woorden ze boeken minder winst, maar het is al bij al nog te doen. Colruyt nadert dus niet het faillissement, of staat voor periode van hele lage winst. Het gaat gewoon minder winst maken.
De winst per aandeel was 2,14 euro, de verwachting 2,24 euro. Men mist de doelstelling dus met ongeveer 5%. Waarom zakt het aandeel dan met 10% en meer? Omdat de verwachtingen te hoog waren.

Dit uit zich in een heleboel adviesverlagingen van diezelfde adviseurs die het aandeel omhoog hebben gepraat. Het waren analisten die vonden dat Colruyt tegen een hoge koers winst mocht noteren omdat het een 'duurzame' groeier was. Nu twijfelen die analisten net aan de groeikracht van het bedrijf. Een goede analisten had dit kunnen inschatten. Maar deze keer lijken hun koersdoelen wel redelijk correct. Ze tonen meteen ook aan dat het aandeel wel heel weinig opwaarts potentieel heeft op dit moment.


Op dit moment zak het aandeel naar meer normale waarderingsschalen, nog steeds hoog voor de sector, maar realistischer. Echter deze daling heeft wel een logische reden waardoor ze redelijk permanent kan zijn. Er is geen enkele reden waarom Colruyt een hoger koers/winstverhouding heeft dan een bedrijf zoals Ahold. Met andere woorden, het opwaarts potentieel is zeer beperkt.  Indien u reeds aandeelhouder was, blijf gerust zitten. Bijkopen is nog wat vroeger. Misschien halen we de 30 euro nog. Dan betaald u 14 keer de winst. Wat veel is. Daarom, mensen die het aandeel nog niet bezitten, blijf hier van af. Niet omdat het risicovol is, maar omdat er betere koopjes te doen zijn.
.
Read more ...

zaterdag 25 juni 2011

Bekaert: Onterecht in de hoek



Er zijn zo van die zaken die geen verdere uitleg behoeven. Dat de beurs in extremen denkt bijvoorbeeld. In 2010 was Bekaert het allerbeste aandeel van de gehele Belgische beurs. Het steeg naar hoogten die je u niet kan voorstellen. In 2008 betaalde je ongeer 55 euro voor één aandeel Bekaert. Vandaag betaal je ongeveer hetzelfde bedrag. Alleen, sindsdien is het aandeel gedeeld door drie gegaan. U heeft met andere woorden 300% winst. En toch zal u niet tevreden zijn, aangezien Bekaert dit jaar zakt. Meer zelfs, het is één van de grootste dalers in de Bel 20.

87,98 euro zoveel betaalde iemand voor één aandeel Bekaert. De hoogste koers ooit. Dit soort bedragen liggen echter al ver achter ons, vandaag noteert het aandeel lager. De reden is niet meteen duidelijk. Het bedrijf zelf presenteerde goede kwartaalcijfers. Groei van meer dan 30%, het is niet ieder bedrijf gegeven. Bekaert haalt die groei uit enkele activiteiten. Om te beginnen maken ze koorden, van staal. Dat wordt gebruikt in autobanden bijvoorbeeld. Meteen ook de reden waarom het aandeel steeg in 2010. China is zot op radiaalbanden. Alleen, de Chinezen hebben geen radiaalbanden. De afgelopen jaren, en ook de komende jaren, moesten miljoenen banden worden vervangen door energiezuinigere radiaalbanden. Een goudmijn voor Bekaert omdat het bedrijf massaal veel geïnvesteerd had in zijn Chinese fabrieken. In 2010 was China de TGV die de wereldeconomie trok aan een snelheid van 10% in het jaar. In 2011 is China de TGV die een beetje vertraagd maar nog altijd aan 8% en meer vlamt.


Bekaert zakt dan ook niet omdat China vertraagd, het speelt zeker een rol. Toen het aandeel terugviel rond de 80 euro en later de 70 euro was China de reden. Aan 75 euro noteert het bedrijf rond de 12 keer de winst, 6,21 euro voor 2010 trouwens.  Dat is voor een groeibedrijf redelijk. Echter een bedrijf dat minder groeit zal zijn koers winstverhouding zien minderen. Bekaert bleef echter zakken. Tot zelfs onder de 60 euro. Minder dan tien keer de winst dus. Dat houd in dat de markt vreest dat de winst zakt.
Waarom nu die angst? Wel die 6,21 euro was een topwinst. Ja omzetgroei zal Bekaert altijd hebben, als de economie groeit dan groeien de meeste industriële topconcerns. Het probleem  ligt bij de rendabiliteit. Hoeveel winst maakt Bekaert per 100 euro omzet. In 2010 was dat 17 euro. In 2011 wordt echter slechts 10 euro verwacht. Nu is een winstmarge van 10% nog altijd zeer goed. Maar dit houd in dat de winst daalt.
Ze haalden in 2010 ongeveer 3,2 miljard euro omzet. Indien ze de doelstelling van 13% groei halen dan komen we uit op  3,7 miljard euro omzet. Dat moet haalbaar zijn. Indien ze de marges behouden maken ze ongeveer 600 miljoen euro winst, of 10 euro per aandeel. Het zou fantastisch zijn voor de aandeelhouders maar het lijkt te hoog gegrepen. Indien ze terugvallen rond de 10% marge dan is de winst per aandeel ongeveer 6 euro. Een koopje?


De truc voor dit bedrijf is om de omzet te laten groeien. De angst is nu dat Bekaert een deel van zijn omzet zal verliezen omdat de concurrentie niet stil zit. Men kijkt vooral angstig naar de markt van de zonnepanelen. Indien u eens rondom u kijkt zal u zien dat de meeste daken vol liggen met zonnepanelen. Dit is een wereldwijd fenomeen, de zonnepanelen industrie boomde. Echter er is overproductie, de prijzen dalen en er dreigt dus een crisis binnen deze sector. Bekaert levert zaagdraad aan deze sector. Simpel gesteld, zonnepanelen worden in grote platen gemaakt en moeten dan gesneden worden in kleinere platen. Hoe fijner de zaagdraad hoe minder verlies aan plaat. Bekaert maakt, ondanks de hevige concurrentie, de fijnste zaagdraad ter wereld. Indien de zonnepanelenproducten op de centen beginnen te letten lijkt Bekaert zijn draad het te halen. Toch vrezen analisten dat deze sector zal krimpen en dat de omzet voor Bekaert zal dalen.
Ikzelf ben positiever. Bekaert maakt meer dan zaagdraad alleen. De groei van 30% en meer is tijdelijk weg, maar het bedrijf zal zeker nog kunnen groeien in omzet. De marges kunnen wel een probleem vormen. Maar een marges van 10% moet haalbaar zijn. Indien we dit alles in acht nemen, zeer realistische doelstellingen, dan komen we uit op een winst per aandeel van 6,1 euro. Voor volgende jaren zal dit alleen maar toenemen omdat de omzet in mijn ogen duurzaam hoger kan blijven gaan zolang de wereldeconomie groeit. U betaalt dus minder dan 10 keer de winst voor een groeibedrijf. Een koopje.

Concreet: U koopt aan 55 euro en betaald minder dan 10 keer de winst. Indien het dividend mee stijgt krijgt u bruto 3%. Het bedrijf heeft een stevige balans, weinig schulden en is zeer actief in de groeilanden. Verwacht op korte termijn niet terug koersen van 80 euro en meer. Maar dit aandeel kan duurzaam in de 60 euro noteren, of een opwaarts potentieel van 25% voor dit jaar.
Read more ...

Philips: Terecht afgestraft?


Naar de slachtbank.

-8,76%, dat was de eindbalans van het aandeel Philips op de dag dat het bedrijf een winstwaarschuwing uitstuurde. In de loop van de dag ging het zelfs 14% lager. Dat lijkt een logische reactie aangezien het bedrijf aankondigde dat zijn winst over het tweede kwartaal onder druk stond. Maar is de reactie niet een beetje overdreven?
Wat is er nu eigenlijk aan de hand met het bedrijf en met het aandeel. Over het tweede kwartaal, dat zo goed als gedaan is, zou de winst in twee divisies lager uitkomen dan verwacht. Er is nog altijd winst dus, maar minder dan het voorgaande kwartaal. De probleemdivisies zijn de consumenten en de licht divisie. In beide kampt Philips met enkele specifieke problemen.

Is Philips het tweede Nokia?

Philips produceert allerlei zaken zoals haardrogers, tv’s en koffiezetten. Het ene al wat succesvoller dan het andere. Tv’s bijvoorbeeld lukt bijna niet, niemand koopt ze nog en als er al eens eentje verkocht wordt dan is het met verlies. Philips heeft dan ook beslist deze activiteit te verkopen. Dit is positief. Ja het bedrijf verliest omzet maar verliest meteen ook een belangrijke verliespost. Dit is met andere woorden positief voor de winst.
Wat dan met de rest? Het is een feit dat Philips zijn producten in de Westerse markten minder vlot verkocht krijgt. De reden is de moordende concurentie. Beetje zoals Nokia die steeds minder toestelletjes verkocht krijgt. Echter er is geen sprake van een Apple op de markt van microgolfovens. Philips heeft dus zeker nog een kans om marktaandeel terug te winnen van Samsung, alleen dit zal wegen op de marges.
Wat wel positief is, het bedrijf heeft 35% van zijn omzet in de groeilanden. De omzet lijkt dan ook niet het probleem binnen deze divisie, wel de rendabiliteit. Dat Philips hier een besparingsplan aankondigt is goed nieuws, maar dit houdt ook risico’s in.

Er is te veel licht!

Philips stuurt het alarm ook uit over zijn lampendivisie, toch nog altijd een kernproduct van het bedrijf. Echter hier dreigt overproductie. Lampen worden vooral verkocht aan gewone mensen en hangen dus samen met de bouwmarkt, die doet het zwakjes. Philips krijgt ook concurrentie van de spaarlampen, die gaan langer mee dus minder omzet. Echter het grote probleem zit hem in de oplossing. Om minder afhankelijk te zijn van de bouwmarkt en de gewone gloeilampen heeft Philips zwaar geïnvesteerd in de LED lamp. En daar zijn andere kopers voor, zoals de bouwers van wagens. In Audi bijvoorbeeld zitten LED lampen van Philips. De wagenmarkt doet het goed, maar er is veel concurrentie. Zowat ieder Aziatisch bedrijf produceert LED’s en de overproductie weegt op de marges.
Problemen die nu bevestigd worden door de winstwaarschuwing, dit toont aan dat Philips zijn lichten voor minder geld verkoopt.

Verrassend?

De echte reden waarom het aandeel zakt, is vooral de teleurstelling. Nochtans het eerste kwartaal was niet denderend. Daling van de nettowinst: 31%. Toen verwees men nog naar de TV’s. Kennelijk zit het probleem dieper, en de markten vertrouwen het management duidelijk niet meer. De doelstellingen van dat management ogen nochtans goed. Marges boven de 10% en 2% sneller groeien dan de wereldeconomie. Qua omzetgroei lukt dit waarschijnlijk nog wel, de marges worden de uitdaging. Positief is dan ook dat het bedrijf aankondigt in de kosten te snijden, maar of het lukt is dus een risico.

Er zijn echter buffers. Om te beginnen heeft Philips een gezonde balans. Men heeft meer cash dan schulden. Dit toont zich onder meer in een stabiel dividend, meer dan 4% bruto en een potentiële programma ter inkoop van eigen aandelen. Of overnames in de veelbelovende medische sector. Ook de boekwaarde vormt een kussen. 15,9 euro is de boekwaarde voor afgelopen jaar, indien het bedrijf dit jaar winst maakt kan men boven de 16 euro gaan. Tijdens de crash noteerde het aandeel onder dit niveau, vandaag er weer boven. Normaal gezien is dit de bodemkoers voor het bedrijf.
Wat dan met de toekomstige koers? Kijken we naar de koers winstverhouding dan zien we 1,54 euro per aandeel winst afgelopen jaar. Indien ze hun doelstellingen halen zouden ze hier boven moeten zijn gegaan, dit verwachten we niet meer. Maar de winst evenaren moet zeker kunnen. Dit houdt in dat er minder dan 11 keer de winst wordt betaald. Dit is weinig indien het bedrijf weer kan aanknopen met winstgroei.

Dit aandeel is zeker terecht gezakt, het noteert op dit moment goedkoop en dit heeft een reden. De markt is onzeker en angstig over dit bedrijf. Goedkope bedrijven zijn altijd interessant, de bodemkoers lijkt 16 euro, probeer het aan deze koers op te pikken indien je gelooft dat het bedrijf zichzelf kan heruitvinden. Indien het concern hierin niet slaagt lijkt het neerwaarts potentieel beperkt maar dan is er wel sprake van dood geld. Al is er wel nog het dividend om te troosten. Het advies gaat dus niet verder dan: Kopen bij koerszwakte.
Read more ...

woensdag 15 juni 2011

Beleggen oké, maar in wat?


Beleggen oké, maar in wat?

Er zijn verschillende zaken en categorieën waarin je kunt beleggen. Er zijn de financiële zaken zoals aandelen, kasbons, obligaties of spaarrekeningen. Je hebt ook de materiële beleggingscategorieën zoals vastgoed en kunst. En ten laatste ook de tussencategorieën zoals trackers in grondstoffen. Zelf flessen wijn of de voetbalkunsten van je zoon zijn een potentiële beleggingscategorie.
Want wat is beleggen eigenlijk? Wel zeer simpel: geld dat je omzet in iets in de hoop er later meer geld uit te halen dan je erin hebt gestoken zonder dat je hierbij iets produceert. Als je dus een plank hout koopt en die omvormt tot een trein dan ben je aan het produceren, niet aan het beleggen. Laat je die plank hout liggen en verkoop je daarna diezelfde plank hout door met een meerwaarde dan beleg je. En geloof mij, tegenwoordig kan je beleggen in bossen en hout.

Er is natuurlijk een enorm verschil tussen al deze manieren van beleggingen. De stelregel is wel, voor mij toch, dat je alleen belegt met je eigen geld. Geen geleend geld, geen geld van je buren en al helemaal geen geld dat je niet hebt maar hoopt te krijgen. De  vereist hoeveelheid geld en kennis verschilt natuurlijk ook per categorie. Je koopt sneller een aandeel dan een huis en het is niet omdat je alles weet van balansen dat je daarom de juiste fles wijn koopt. Het spreekt voor zich dat mijn kennis zich vooral beperkt tot aandelen en obligaties. Toch een poging tot synthese van de voor en nadelen van de populairste beleggingscategorieën.

Vastgoed

Een huis, het is iets wat we allemaal willen en wat we gek genoeg allemaal een goede investeringscategorie vinden. Een woordje uitleg. Je eigen huis is geen belegging, dat is een aankoop. Je hebt een huis nodig, punt. Je hebt ook een wagen nodig, je koopt die en indien je hem niet meer nodig hebt verkoop je hem. Dat is mogelijk omdat zulke goederen duurzaam zijn, ze gaan meestal langer mee dan je ze nodig hebt. Dus je eigen huis kopen is gewoon verstandig, het is geen vorm van beleggen. Het is het voldoen van een primaire behoefte op de meest economische manier. Je kan ook een huis huren, maar gek genoeg bestaat huren alleen voor huizen. Je huurt geen telefoon, een computer of een wasmachine. Je koopt dit soort zaken.

Vastgoed als belegging is natuurlijk het kopen van een huis en er niet zelf in trekken. Het spreekt voor zich dat zoiets geld vereist, veel geld. En ook geduld. Je moet huurders zoeken, het huis verbouwen, af en toe eens gaan kijken of het er nog staat,…. Is het rendabel? Het is alvast niet dom. Een huis verhuren zorgt indien het goed gaat voor een stabiel inkomen. Wat met het kopen van het huis in de hoop er later meer voor te krijgen? Dat is speculeren, niet beleggen. Het is één van die vele idée fixe van de mens. Vastgoed stijgt altijd in waarde. Correct, vandaag is een huis duurder dan vroeger. Net als een brood. Belegt u ook in brood?
Nee, huizen stijgen normaal gezien mee met de inflatie, met de inkomsten uit arbeid en met de vraag en aanbodcyclus. Het is een feit dat de vraag naar huizen altijd hoog is. Maar er zit een maximum op. Mensen lenen nu reeds op dertig jaar om een huis te kunnen afbetalen. De limiet is bereikt in mijn ogen.

Kunst

Een lastige manier van investeren, want geen jaarlijks rendement in de vorm van huur of dividend. Je koopt een schilderij en in het beste geval vind je het mooi. Meestal zit het in een kluis. Is de beleggingsvorm die het meest op lange termijn werkt en die de factor geluk hoog in het vaandel draagt. Kunst is onvoorspelbaar, lastig en vereist enorm veel kennis en kapitaal. Indien u over dit alles beschikt, ga u gang. Voor de anderen, er zijn alternatieven genoeg.

Wijn/Champagne/Whisky

De nieuwe bubbel, woordspeling, volgens velen. Wijn heeft, zeker luxewijnen, een beter imago dan een pintje bier. Champagne zal altijd een kleiner aanbod dan de vraag kennen en Whisky is een hoogtechnologisch product. Allemaal argumenten pro een alsmaar stijgende prijs. Instapgrens is beperkter, flessen van 10.000 euro bijvoorbeeld, maar kennis is zeker ook vereist. Alsook een goede kelder.
Heeft in mijn ogen slechts één voordeel, indien het slecht gaat kan u tenminste u verdriet nog ermee verdrinken. Indien u wilt inspelen op deze tendens raad ik wijnbouwers aan. U kan zelf een wijndomein kopen in Frankrijk, of een beursgenoteerde brouwer kopen. Zelfs flessen gaan uitzoeken op veilingen is toch vooral een hobby. Maar het is niet verkeerd om geld te verdienen met je hobby.

Grondstoffen

De beste beleggingen van iedere Belg is zijn zink in de dakgoot. Gevolgd door zijn oude koperen buizen diep onder de grond. Het beleggen in olie en metalen is lastig. Je kan moeilijk een gastanker gaan afhuren voor de kust. En niemand huurt een kluis om er zijn metaal in te stoppen. Inspelen op stijgende grondstoffen is dus het werkterrein van de trackers. Dit zijn dan weer financiële activa en behandelen we verderop

Goud

Aha, het blinkende metaal dat al eeuwen lang tot fascinatie werkt bij mensen. Voeg hierbij een diamant en je verleid iedere vrouw. En gek genoeg ook beleggers. Goud is nutteloos industrieel gezien, het zit in letterlijk niets buiten juwelen, en wordt ook niet meer gebruikt in het internationale muntensysteem. Vraag echter aan iedere mens wat beschermt tegen inflatie en men antwoord goud. Het idee dat we in tijden van oorlog plots met goud ons brood gaan betalen, of godbetert goud gaan eten, kan nog het best worden beschreven door een quote van de grootmeester. “It gets dug out of the ground in Africa, or someplace. Then we melt it down, dig another hole, bury it again and pay people to stand around guarding it. It has no utility. Anyone watching from Mars would be scratching their head.”
Afblijven indien je fundamenteel wilt beleggen. Indien je op trouwen staat, wacht dan nog maar enkele jaren met de ring te kopen. Tot deze bubbel over is.

Spaarrekeningen

Het meest klassieke antwoord op de vraag of iemand spaart. “Ja ik schrijf maandelijks zoveel over naar mijn spaarrekening.” Laat ons zeggen dat het een goed beging is. Vergelijkbaar met een toekomstig astronaut die op en neer springt op aarde. Je kan een trampoline kopen(lees: op zoek naar de bank met de beste spaarrente) maar in de hemel geraak je er nooit mee.
Toch vormt de spaarrekening de meest populaire manier van sparen, misschien vanwege de naam want het rendement kan het niet doen. Ligt standaard onder de inflatie, is nooit vast op lange termijn en brengt vaak nog wat rompslomp met zich mee. Een spaarrekening is echt noodzakelijk, iedereen zou er op zijn minst één moeten hebben. En er een bedrag op parkeren voor in geval van nood. Maar indien de meerderheid van je geld gewoon op een spaarrekening staat ben je structureel jezelf aan het verarmen. Iedere 100 euro vandaag geparkeerd op een gewone spaarrekening is volgend jaar ongeveer 102 euro. Misschien 102,5 euro indien je bank in een vrijgevige bui is. De inflatie is op dit moment 2,7% wat wilt zeggen dat iets dat vandaag 100 euro kost, volgend jaar 102,7 euro kost. U maakt verlies.

Kasbons

Nog zo een klassieker. Wel ik heb niets tegen een kasbon, o verrassing, maar alleen indien de timing goed zit. Enkele jaren geleden waren er kasbons van 5% bruto te rapen, die zijn altijd interessant. Echter koop alleen kasbons op lange termijn indien het rendement hoger ligt dan de verwachte inflatie op de lange termijn. Korte termijn kasbons moeten na belastingen meer bieden dan een spaarrekening. Indien u echter geld wilt vastzetten kies dan voor obligaties.

Obligaties: Overheid en Bedrijven

Een obligatie is een kasbon maar dan niet uitgegeven door een spaarinstelling maar door ofwel een commercieel bedrijf ofwel een overheid ofwel iets semi publiek. Bij dat laatste denken we aan bedrijven als Aquafin, overheid noemen we staatsbon en al het andere zijn bedrijfsobligaties. Een woordje uitleg.
Bedrijfsobligaties komen tot stand wanneer een bedrijf geen geld wilt ophalen bij de bank, zoals u en ik dat doen, maar bij de mensen. Ze bieden een vaak zeer mooi rendement, u betaalt hierop roerende voorheffing trouwens, en een looptijd van enkele jaren. U krijgt jaarlijks uw rente, op het einde van de looptijd krijgt u de inleg terug. Een kasbon zonder kapitalisatie dus. Addertjes? Het bedrijf kan failliet gaan, dan heeft u meestal niet meer uw volledige inleg terug. Soms wordt een obligatie ook boven de terugbetalingcoupon uitgegeven. Stel, u krijgt na 5 jaar 1.000 euro terug maar u moest wel 1050 euro betalen voor die obligatie. Dan betaalde u dus 105% voor de obligatie. De rente wordt altijd op die 100% berekend.
 
Het echte risico is dus of het bedrijf niet failliet zal gaan. Laat me het zo stellen, de meeste bedrijven gaan niet failliet. Er zijn ratings voorzien voor obligaties maar dit is ook slechts een inschatting zoals de recente crisis bewijst. Zoek daarom altijd naar obligaties van bekende bedrijven met een zeker trackrecord. En een defensief ondernemersprofiel.

Voor staatsbons is het probleem anders. Zoals de Griekse crisis bewijst is er altijd de kans dat een land ten onder gaat. Dit heeft voor en nadelen. Sommige landen, zoals België, zullen normaal gezien niet failliet gaan maar moeten wel meer rente bieden dan landen die ook niet failliet zullen gaan zoals Duitsland. Dat maakt staatsbons interessant.
De regel dat de nettorendementen boven de lange termijn inflatie moeten liggen gaat hier weder om op.

Aandelen

U koopt een stuk van het bedrijf en hoopt dat dit stuk meer waard wordt. In tussentijd krijgt u een deel van de winsten van het bedrijf en inspraak. Het spreekt voor zich dat deze blog over aandelen zal gaan en daarom in de volgende lessen meer over deze investeringscategorie.

Talenten

De beste investeringscategorie ter wereld. Kijk er de lijst met grootverdienners maar op na. Bill Gates had een talent, net als Buffet. Mensen als Lady Gaga worden niet rijk omdat ze goed beleggen maar omdat ze investeren in hun talent. Niet iedere dochter zal een nieuwe Taylor Swift worden en ook niet iedere zoon is de nieuwe Christiano Ronaldo. Maar stimuleer jezelf en je kinderen om te ontdekken waarin ze goed zijn. Het eerste doel mag hierbij echt niet het geld zijn maar wel geluk. Onderwijs is nog zoiets, bespaar nooit op een diploma. De meest stabiele vorm van inkomen is nog altijd werk. Al de rest is aanvullend.

Laatste tip: Spreiding! Alles in aandelen is dom, alles op spaarrekeningen ook. Spreid en u zal blij zijn. Kasbons en de meeste obligaties zijn veilig. Spaarrekeningen zijn eigenlijk vooral spaarpotjes die snel ter beschikking moeten staan voor bijvoorbeeld een nieuwe wagen. Maar het heeft geen zin om daar hele fortuinen op te hebben staan. En zorg er vooral voor dat je nog gerust kan gaan slapen. Het heeft geen zin om nachtrust op te offeren voor dat procentje meer.  Beleg verstandig en veilig.
Read more ...

donderdag 9 juni 2011

Iedereen landbouwer!


Archer-Daniels-Midland
Archer-Daniels-Midland

 Archer-Daniels-Midland

De voedselprijzen zijn aan het stijgen. Dat is logisch. Iedereen moet eten en we zijn steeds met meer. En mensen eten ook altijd maar meer en beter. We kennen het verhaal. Een koe is duurder om te ‘kweken’ dan een kip en paardenvlees is al helemaal belastend voor de natuur. Dus meer vraag en dus moet ofwel het aanbod omhoog ofwel de prijs. Aangezien het aanbod verhogen lastig is, we kunnen nu eenmaal geen grond bij toveren, is het vooral de prijs die stijgt. Als belegger moet je hiervoor oppassen. Inflatie creëert gevaar indien bedrijven er niet in slagen om de extra kosten door te rekenen. Maar het creëert ook kansen. Want als de prijs van bijvoorbeeld ijzererts stijgt dan stijgt toch ook de winst van de mijnbouwbedrijven?
Inderdaad dat is logisch, ware het niet dat ijzererts een daling van de vraag kan kennen indien de economie instort. Hetgeen minder het geval is voor voedingsprijzen. Mensen blijven nu eenmaal eten, ook als het slecht gaat.

Hoe kan je nu als belegger profiteren van stijgende voedingsprijzen? Wel je kan natuurlijk je tuin ombouwen tot een aardappelveld. Wat ook helpt zijn bedrijven die leveren aan de landbouwsector. Denk hier aan producenten van zaden, van meststoffen en van insecticiden. Maar die profiteren slechts onrechtstreeks van de stijgende prijzen. Wil je rechtstreeks gaan dan zijn de landbouwbedrijven de weg die je moet bewandelen.
Dit houd risico’s in natuurlijk. Als de oogst tegenvalt mogen de prijzen nog zo hoog zijn, het bedrijf zal geen of minder winst maken. Als het weer tegenzit, als er onteigeningen zijn en als er ziektes uitbreken dan zal je wederom als belegger het hard te verduren krijgen. Deze sector lijkt dus defensief maar is het niet. Hij is offensief en daarom alleen voor mensen die tegen een stootje kunnen.


Het bedrijf dat we uitkiezen noteert in dollar waardoor je ook rekening moet houden met wisselkoersen. Wil je het dichter bij huis houden dan is Sipef, noteert op de Brusselse beurs, ook een goede belegging. Maar die produceert alleen palmolie, waardoor je dus volledig overgeleverd bent aan de prijs van palmolie. Archer-Daniels-Midland daarentegen is actief in meerdere sectoren. Om te beginnen produceert het tarwe. Een basisproduct binnen de landbouw. En ook binnen het voedingspatroon van de meeste mensen. Wat meer speculatief is de productie van bio-ethanol. Dit is vooral in de Verenigde Staten een populaire groende brandstof. Groen in die zin dat het gemaakt wordt op een zo CO² neutrale manier. Met de steeds stijgende olieprijzen en de groeiende aversie tegenover kernenergie zullen groene elektriciteitsprojecten aan belang winnen. Deze sector beweegt echter iedere dag waardoor het moeilijk valt te voorspelen of de biobrandstoffen afkomstig gaan zijn uit algen, graan of koolzaad.
De groep investeert permanent in nieuwe gronden, steeds betere distributie eenheden en verwerkingsfabrieken. Dit is goed en noodzakelijk. Landbouw is een ster versnipperde sector. De huidige tendens is ook dat de marges steeds kleiner worden. Misoogsten, import en export verboden en andere tsunami’s zorgen ervoor dat niet ieder landbouwbedrijf deze crisis overleeft. Dit opent overnamedoelen voor de sterken, en als wereldleider in Bio-Ethanol en in graan en andere zaden is ADM inderdaad één van de sterkeren. De schuldgraad is redelijk hoog, bijna 80% van het eigen vermogen, waardoor het inderdaad een risicovol aandeel is.

De fundamenten van het bedrijf zijn dus gezond. Groeiende vraag, expansie, marktleider,…Als we naar de cijfers kijken is het verhaal ook positief. Er was 3 dollar winst afgelopen jaar, er wordt 3,3 dollar verwacht voor dit jaar. De koers schommelt rond de 30 dollar, slechts tien keer de winst betaald u dus. Dit terwijl de omzet stijgend is. Echter de marges kunnen wel onder druk staan.
Voor het dividendrendement hoef je het niet te doen, de waardering zelf is wel interessant waardoor dit aandeel wel eens positief kan verrassen.

Dit is een aandeel voor ofwel de hele lange termijn, waarbij u als het ware het aandeel gebruikt als indekking tegen voedselinflatie,  of voor de korte termijn waarbij u inspeelt op de vele koersschommelingen. De huidige dollar/euro koersen zijn op lange termijn mogelijk ook interessant waardoor dit aandeel in mijn opinie koopwaardig is voor de belegger die wat meer risico aankan.

Concreet: We geven tien keer de winst van afgelopen boekjaar, dus 30 dollar per aandeel en we blijven zitten tot al zeker de kwartaalcijfers. Kunnen die positief verrassen(cijfers in augustus) dan herevalueren we dit bedrijf.
Read more ...