De Apple valt soms ver van de boom

De Apple valt soms ver van de boom 

 

Er zijn zo van die volkswijsheden, die gek genoeg zo oud zijn dat ze perfect passen bij hedendaagse fenomenen. Het fenomeen van de afgelopen 10 jaar is alvast Apple, het bedrijf van de haast even fenomenale Steve Jobs. Wat Apple maakt zijn geen producten, het zijn fenomenen. Het maakt geen apparaten, het maakt dromen. En dus was het bedrijf meteen ook fenomenaal goed bezig. Waar zit nu die oude volkswijsheid hoor ik u vragen? Hier is ze: "De hoogste bomen vangen de meeste wind."

Apple maakt geen unieke producten, althans niet meer. Dat is de pijnlijke vaststelling. De Iphone, de Ipod, de Ipad het zijn woorden die niet bestonden en zijn uitgevonden door het Amerikaanse bedrijf. Ja er bestond al vroeger iets dat geleek op de Iphone, er was al een mp3 speler voor de Ipad en Microsoft had reeds een tablet pc in de jaren 9. Maar Apple maakte de dingen beter, anders, nieuwer. Het heeft de gave om de dingen zo te maken dat u zichzelf plots afvraagt hoe je al die jaren hebt geleefd zonder. Vuur bestond al eeuwen, het was echter tot iemand ontdekte hoe het zelf te maken dat vuur populair werd en je jou afvroeg waarom je al die jaren rauw vlees hebt gegeten. Apple maakt dus producten die nieuw zijn, maar niet uniek.

Samsung maakt alles na wat Apple maakt, en volgens de rechters zelfs quasi letterlijk. Toch is Samsung in ons ogen kwalitatief minder dan Apple, die reden is simpel. Apple is een fenomeen, Samsung is een volger. Apple verkoopt geen producten, het verkoopt een levensvisie. Een visie dat alles beter, eenvoudiger en strakker kan. De Iphone is niet sneller, niet sterker, niet krachtiger dan de Galaxy van Samsung. Hij is wel een Iphone. Met zijn strak design, zijn handigheid, zijn inventieve manier van werken. Apple is in de eerste plaats een merk. Je ziet dat ook in de manier waarop het bedrijf werkt. Ergens in China, waar ook de saaie computers van Dell worden gemaakt, produceren Chinezen aan de lopende band Iphone's. Voor een klein prijsje worden die richting Amerika verscheept alwaar iemand in de grote Ufo die het hoofdkantoor van Apple vormt er het bekende logo opzet. Plots is het toestel dubbel zo veel waard als al het andere dat de arbeiders van Foxcon produceren.

Apple, king of Wall Street

Laat ons Warren Buffet er nog eens bijslepen. Tweemaal zelf. Je moet jezelf de vraag stellen, kan ik met geld kopen wat de andere heeft? Mijn buurman heeft een groot huis, dat kan ik kopen. Hij heeft een wagen, dat kan ik kopen. Maar hij heeft ook een zekere flair, een zekere uitstraling. Die kan ik niet kopen. Samsung heeft geld en kan ook producten maken, verkopen en winst maken. Maar geen geld ter wereld kan van Samsung een Apple maken. Het bedrijf zijn waarde zit niet in zijn activa, maar in zijn merk. In het ontastbare dus. Of zoals Buffet het zegt: Het merk is als een fort, compleet met ophaalbrug en slotgracht.

Dit verklaart waarom Apple het grootste bedrijf ter wereld is qua marktwaarde ook al maakt het minder omzet, minder winst en minder rendement dan andere bedrijven. Want zeg nu zelf, een bedrijf dat 100 miljard dollar op een spaarrekening van 1% heeft staan kan je niet bepaald efficiënt noemen. En toch, we plakken op Apple een enorm hoge waardering. Herinner u nog mijn vorig artikel, waar ik stel dat aandelenprijzen gevormd worden door een combinatie van winst per aandeel en waardering. Wel Appel scoort op beiden hoog. Enerzijds groeit de winst per aandeel omdat er alsmaar meer mensen, alsmaar meer producten kopen en anderzijds groeit de waardering omdat het merk alsmaar sterker wordt. Een spiraal die sterk genoeg is om het aandeel 700 dollar te laten aantikken op 19 september.

Tijd voor wijsheid twee. Vertrouw gaat te paard en komt te voet. In de jaren 90 was Apple niets, het bedrijf was zo goed als dood. Tien jaar later was het al wat meer, nog eens tien jaar later was het bedrijf het meest bewonderde ter wereld. Dat is te wijtend aan een stijgend vertrouwen, een vertrouwen dat het bedrijf kwartaal na kwartaal ons zou verbazen. Met alsmaar hogere marges, met alsmaar betere producten. Kijk maar naar de tijdlijn. Het succes van Apple was dat zijn producten voorop liepen in de strijd, dus automatisch ben je de sterkste. De Ipod was zo nieuw dat er met Itunes een hele wereld rond kon ontstaan, een wereld gedomineerd door Apple. De Ipad is zo vernieuwend dat de gehele literaire wereld het omarmd als de laatste strohalm. Dit geeft hoge marges, dit geeft veel winst, dit geeft je het grootste bedrijf ter wereld. Waarom verliest Apple nu dan het vertrouwen?

Omdat de oprichter dood is? Dat speelt zeker een rol, kort na zijn dood bleek alles nog te draaien. Apple had zijn producten op orde. Echter je producten op orde hebben is slechts stap één. Om het meest geliefde bedrijf te blijven moet je niet gewoon goed zijn, je moet subliem zijn. De beleggers willen een nieuwe innovatie zien. Echter al wat ze krijgen is meer van hetzelfde. Met als dieptepunt de Ipad mini. Dat is een Ipad in het klein. Niet bepaald de revolutie die je verwacht van Apple. Al helemaal niet omdat de Ipad mini geen revolutie is, het is zelfs geen evolutie. Het is volggedrag. We keren terug naar onze bomen. Apple was zo geliefd dat de andere bedrijven het begonnen aan te vallen. Vergelijk het met Microsoft, als je te dominant wordt dan vallen bedrijven je aan. Google, Samsung, Microsoft, Nokia…deze bedrijven sloegen terug. Eerst zacht, en sommige zoals Research in Motion(bedrijf boven BlackBerry) sloegen er zelfs naast, maar uiteindelijk begon die hoge boom te veel wind te vangen.

De koning is dood, lang leven de koning!

Die mensen van Samsung en Amazon waren er in geslaagd om een product van Apple te innoveren. Ze namen de Ipad en verbeterde hem door hem kleiner te maken. Waarop Apple hun volgde. De wereld op zijn kop. Alsof de generaal achter zijn troepen moet aanhollen in het strijdgewoel. Met andere woorden, Apple verliest het vertrouwen. Verliest het aureool van vernieuwer. Het is nog geen Nokia die op een brandend olieplatform staat, het is wel een bedrijf dat de verwachtingen niet meer inlost. En dan nemen beleggers het paard. De hoge premie verdwijnt en de wetten van de zwaartekracht beginnen de spelen. Het aandeel zakt. Tot 537 dollar.

Is dit nu het moment om Apple te kopen of te verkopen? Apple blijft een ijzersterk bedrijf. Met producten geliefd door iedereen. Met bergen cash, met hoge marges, met een alsmaar stijgende winst en omzet en met een sterk merk. Een daling van 23% is veel, maar niet enorm. Het is de vraag wanneer Apple weer gaat innoveren, weer voorop gaat in de strijd. De miskleun die Applemaps was bewijst dat ze daar echt nood hebben aan een nieuwe Steve Jobs. Volgens de geruchten wordt iemand als Jobs slechts om de 100 jaar geboren. Zoveel geduld hebben beleggers niet. Daarom wil ik de analogie trekken met Microsoft.

Wat voor beleggers?

Ooit was dit bedrijf het Apple van zijn tijd. Hoge waarderingen, hoge winstgroei tot het plots allemaal wat minder ging. Vandaag is Microsoft op vlak van pc's nog altijd ongenaakbaar, met een berg cash tot gevolg. Maar het minste alles op vlak van nieuwe technologie. Het was ook een volger geworden. Met hun Windows 8 hopen ze weer op kop te lopen. Het kan dat een bedrijf zichzelf opnieuw uitvindt. En al helemaal indien het bedrijf kan terugvallen op stevige fundamenten. Microsoft op Windows en Apple op zijn Iproducten. De waardering kan terugvallen tot ongeveer 11/12 keer de winst, wat overeenkomt met alles rond de 500 dollar tot 550 dollar. Dan begint de periode van het wachten, de winst zal wel nog een tijdje stijgen maar de waardering zal 'laag' blijven tot er een nieuwe Irevolutie komt.