Ratingverlaging België

Standard&Poor's verlaagd rating België

Wat is een rating?

Ieder bedrijf dat geld ophaalt heeft een rating, de meeste landen hebben dit ook. De reden hierachter is zeer simpel, als je geld ontleend is je belangrijkste bekommernis het terugkrijgen van dat geld. Indien jij leent aan je buur en je weet dat die vast werk heeft, zuinig leeft en dat soort zaken zal je die vraag zelf kunnen beantwoorden. Leen je jouw geld uit aan een bedrijf dan is die vraag minder eenvoudig te beantwoorden. Hier komen de ratingbureaus in het spel. Deze bedrijven worden betaald door andere bedrijven, voor landen doen ze het gratis, om hun boeken door te lichten en het risico op wanbetaling te berekenen. Deze berekeningen monden uit in een letter. Iemand met drie AAA's heeft minder risico op wanbetaling dan iemand met AA. Zo simpel is het. De adder onder het gras is echter enorm. Om te beginnen, iedere terugbetaling draagt risico's in de ogen van de ratingbureaus. Dus ook een AAA kan zijn terugbetalingen staken, alleen de kans is kleiner dan iemand met BB.

Echter de belangrijkste adder is het inschattingsvermogen van de agentschappen. Hier gaat het al wel eens fout, en dan zit je plots met een AAA bedrijf dat in feite maar BBB is. Die inschattingsfout is niet alleen het gevolg van wanbeleid binnen de ratingbureaus maar kan ook het gevolg zijn van een veranderende economie toestand. Daarom heeft iedere rating ook een outlook, zal de rating worden herzien en zo ja in welke richting.

De ratings zijn in feite onder te verdelen in drie categorieën: veilig, beleggingswaardig en rommel. Bij veilig krijg je een laag rendement maar krijg je haast zeker je geld. Bij beleggingswaardig, de grootste categorie, krijg je per trapje op de lettersoep een beetje meer rente voor een beetje meer risico. Maar in theorie lukt de terugbetaling altijd. Met rommel speel je letterlijk een spelletje roulette. Indien het lukt, veel rendement. Indien het niet lukt, alles kwijt. De ratings verschillen per bureau maar globaal is dit een mooi schema. De letter A staat voor veilig, hoe meer A's je hebt hoe veiliger. De letter B staat voor minder veilig, hoe meer B's hoe veiliger. Alle andere letters wijzen op ofwel heel groot risico of duiden aan dat het bedrijf reeds in faling is gegaan.

Wat doet een rating?

Op zich doet een rating niet veel. Het geeft een indicatie. Die niet altijd even correct is zelfs. Maar toch wordt er veel waarde gehecht aan deze rating. Om te beginnen mogen bepaalde lange termijn investeerders zoals pensioenfondsen en verzekeraars alleen maar in A gecatalogeerde activaklassen beleggen. Daalt de rating dan moet dit fonds verkopen. Ook banken moeten een bepaald percentage van hun deposito's in veilig papier steken. Indien de rating dan ook onder een bepaald niveau valt, meestal vanaf BBB, moeten ze hun onderpand verhogen willen ze nog in dat papier investeren. Het spreekt dus voor zich dat een lage rating meteen als gevolg heeft dat er minder kopers zijn. Een ratingverlaging kan dus een verkoopgolf op gang brengen.

Verder hangt de rente nauw samen met de rating. Hoe hoger de rating, hoe minder rente men zal moeten betalen. De risicopremie is dus lager. Dit is in feite de belangrijkste rol van een rating, de rente bepalen. Bedrijven zullen er dan ook alles aan doen om een hoge rating te behouden.

Wat zijn de gevolgen van de Belgische ratingverlaging

Om te beginnen blijft Belgisch papier investeerderwaardig, het is dus niet zo dat alle banken nu naar de uitgang gaan lopen. De verlaging was ook reeds lang geanticipeerd waardoor de impact op de beurzen in theorie zal meevallen, anderzijds de reden waarom de geëiste rente op de secundaire markten oploopt is net omdat men vreesde voor een ratingverlaging. De hogere rente is dan ook het belangrijkste gevolg van dit alles. Dit zal traag doorsijpelen naar de Belgische economie. Om te beginnen zal de overheid meer rente moeten betalen op nieuwe schuld die ze uitgeven. Voor 2012 zal men ongeveer 80 miljard euro moeten ophalen. Maandag zal het Agentschap van de Schuld ook proberen om 2,5 miljard euro op te halen. Dit zal ook gebeuren tegen een hogere rente dan een maand of drie terug. Concreet betekend dit dat de begroting, waar men rekening houd met te betalen rente, extra verzwaard zal worden wat extra besparingen of belastingen mogelijk maakt.

Voor de consument valt de impact mee. Om te beginnen is de spaarrente op spaarboekjes en kasbons niet verbonden aan de overheidsrente maar aan de rente die de Europese Centrale Bank hanteert. Indien u wilt profiteren van de stijgende rente zal u staatsbons moeten kopen. Voor mensen die een lening hebben kunnen er wel gevolgen zijn. Banken hebben altijd de keuze, geld ontlenen aan mensen of aan de overheid. Het spreekt voor zich dat indien de overheid meer rente betaald ook de leningen voor een huis omhoog gaan. Indien u variabele rente heeft kan u dit effect dus voelen. Voor nieuwe leningen zal er ook een verschil zijn. Mensen met een vaste rente zitten normaal veilig en doen zich in theorie dus profijt.

Voor mensen die reeds staatsbonnen of obligaties bezitten is er geen reden tot paniek. De terugbetalingscapaciteiten van de overheid blijven sterk. De koers van deze obligaties zal wel onder druk kunnen blijven staan, waardoor verkopen op de secundaire markt moeilijker zal zijn. Maar op vervaldag krijgt u nog altijd uw inleg terug en de overheid zal ook de intrest blijven betalen.